استعلام قیمت

پروتکل اکسیژن درمانی-قسمت سوم

تولید محتوای آرکاوب 263 بازدید 29 / 05 / 1401 پروتکل اکسیژن درمانی


پروتکل اکسیژن درمانی-قسمت سوم

 High Flow Nasal Oxygen . e :
این وسیله که جدیدتر از سایر وسایل اکسیژن درمانی وارد بازار شده با افزایش فلوی اکسیژن بین ۳۰ تا ۶۰ لیتر در دقیقه و تنظیم رطوبت و دمای آن موجب می‌گردد بیمار بتواند از اکسیژن با درصد بالا استفاده نماید. تصور کنید ۳۰ لیتر در دقیقه فلوی اکسیژن یعنی (۳۰∗۱۰۰۰)/۶۰ = ۵۰۰ سی سی در ثانیه اکسیژن و اگر حجم هر تنفس بیمار ۵۰۰ سی سی باشد این بیمار در هر تنفس به راحتی ۵۰۰ سی سی اکسیژن صد درصد دریافت می‌نماید. پس این وسیله با وجود مزیت ایجاد FIO2 بالا در بیماران مبتلا به کوید ۱۹ دارای قیمت بالا بوده و قطعه بینی که یک بار مصرف است هزینه زیادی را به بیمار تحمیل می‌نماید.

CPAP, BiPAP . f : در صورت عدم توانایی بیمار در تامین اکسیژن کافی، گاهی می‌توان با کمک این دو دستگاه و ایجاد فشار مثبت به تامین اکسیژن در بیمار کمک کرد. در CPAP فشار مثبت دائمی دستگاه مانند PEEP عمل کرده و باعث باز ماندن بیشتر آلوئول در انتهای بازدم می‌گردد. در BiPAP فشار مثبت بازدمی نقش PEEP و فشار مثبت دمی نقش Pressure Support را بازی کرده و به ترتیب موجب باز ماندن بیشتر آلوئول در انتهای بازدم و فشار بیشتر بیرون در هنگام دم و در نتیجه ورود هوای بیشتر در دم می‌شوند. بسیار ضروری است که شخصی که با این دستگاه‌ها آشنایی کامل دارد از آنها برای بیمار استفاده نماید و ست آپ دستگاه را به طریقی تنظیم نماید که تحمل آن برای بیمار ممکن بوده و بیمار خود را تسلیم دستگاه نموده با آن مقابله نکند. مقابله بیمار با دستگاه می‌تواند باعث گردد که نه تنها بیمار از دستگاه سودی نبرد بلکه باعث بدتر شدن هیپوکسی و هیپوونتیلیشن بیمار شود. برخی از دستگاه‌های ونتیلاتور بخصوص مدل‌های جدید قابلیت استفاده به عنوان Non Invasive Ventilation (NIV) را داشته و می‌توانند به جای BiPAP و CPAP استفاده شوند.


g . ونتیلاتور: در نهایت در صورتیکه نتوان اکسیژناسیون بیمار را با روش‌های غیرتهاجمی حفظ کرد و یا هیپوونتیلاسیون بیمار را کنترل نمود و یا در صورتیکه راه هوایی بیمار در معرض بسته شدن باشد لازم است بیمار اینتوبه شده و زیر ونتیلاتور قرار گیرد. به خاطر داشته باشیم در صورت عدم آشنایی کافی با ونتیلاتور می توانیم جان بیمار را در خطر جدی قرار دهیم. در این مبحث همه اشکالات موجود در استفاده از ونتیلاتور مورد بحث قرار نمی‌گیرد ولی در مورد اکسیژناسیون ذکر ۲ نکته حیاتی است:
i . همانطور که قبلاً نیز گفته شد اکسیژن بالا برای بیمار توکسیک می‌باشد و FIO2 دستگاه نباید بدون دلیل بالاتر از ۶۰% گذاشته شود. لذا FIO2 ونتیلاتور را در اسرع وقت و به محض اینکه اشباع اکسیژن شریانی بالاتر از ۹۲% رسید باید تا حد ممکن پایین آورد و در کمترین مقداری که اشباع اکسیژن را بالای ۹۲% حفظ کند نگه داشت.
ii . در صورتیکه اکسیژناسیون بیمار حتی با FIO2 100% تامین نمی‌شود لازم است ست آپ دستگاه توسط شخص مسلط به ونتیلاتور تنظیم گردد. در این موارد احتمال وجود شانت بسیار زیاد است و در نتیجه معمولاً لازم می‌شود تا متخصص مربوطه با افزایش تدریجی PEEP بهترین فشار PEEP را که باعث افت فشار نگردد پیدا کرده و با افزایش فشار داخل آلوئول موجب بیرون راندن مایع از داخل آلوئول و تبدیل شانت به V/Q mismatch گردد. به یاد داشته باشید اگر در بیماری با فشار بالای PEEP مایع از داخل آلوئول بیرون رانده شده جدا کردن بیمار از دستگاه حتی برای یک ساکشن کوتاه می‌تواند موجب پر شدن مجدد آلوئول از مایع شده و وضعیت بیمار را دوباره بدتر کند. بنابراین جدا کردن بیمار از ونتیلاتور در زمانی که PEEP بالاست ممنوع است.

توجه داشته باشیم که اکثریت وسایل کمک تنفسی می‌توانند باعث پخش بیشتر ویروس کوید ۱۹ از بیماران مبتلا به دیگران گردند. لذا توصیه می‌شود در بخش‌های کوید ۱۹ بالاخص در ICU مخصوص کرونا پرسنل حتماً از وسایل حفاظت فردی شامل لباس مخصوص، ماسک مناسب، شیلد یا عینک و دستکش استفاده کرده و به هیچ عنوان در داخل بخش حتی برای مصرف آب ماسک خود را برندارند. همچنین توصیه شده تا حد ممکن برای بیماران از ماسک جراحی روی سوند اکسیژن و یا High flow Nasal Oxygen استفاده شود. برای کاهش خطر انتقال ویروس در استفاده از بای پپ نیز توصیه می‌شود بجای بای پپ پرتابل از ونتیلاتورهای دارای مد NIV استفاده گردد تا بازدم بیمار مستقیماً وارد هوای محیط نگردد.

اشتباهات رایج در اکسیژن درمانی:

لوله اکسیژن از ماسک جدا شده و بیمار در واقع اکسیژن نمی‌گیرد

ماسک روی مجاری تنفسی بیمار قرار ندارد و به نظر نمی‌رسد بیمار قدرت حفاظت از راه هوایی خود را بدون اینتوبیشن داشته باشد

بگ اکسیژن تا خورده و دریچه بالا مانده است و در واقع بیمار از اکسیژن بگ استفاده نمی‌کند بلکه از جریان اکسیژن که دریچه را به طور دائمی بالا نگهداشته استفاده می‌شود.

یک اشتباه بسیار شایع در مصرف اکسیژن باز ماندن شیر اکسیژن در حالی است که بیمار از آن استفاده نمی‌کند. به خاطر داشته باشیم هدر رفتن منابع اکسیژن که هر لیتر آن حداقل پنج هزار ریال در دقیقه هزینه دارد، در این شرایط کرونا می‌تواند علاوه بر ضرر رساندن به بیمارستان باعث کمبود اکسیژن برای بیماران دیگر شود.

با استفاده صحیح و علمی از اکسیژن، هر چه بیشتر و بهتر در رفع آلام بیماران مبتلا به تنگی نفس بکوشیم.


اشتراک گذاری :

برچسب ها


مطالب مرتبط


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *