استعلام قیمت

دستگاه ونتیلاتور ventilator


دستگاه ونتیلاتور  ventilatorیا تهویه مکانیکی یا تهویه مصنوعی یک دستگاه کمک تنفسی است که عمل تنفس را برای بیمارانی که بطور موقت یا دائم دچار مشکلات تنفسی هستند و نمی توانند خود به خود عمل تنفس را انجام دهند را انجام می دهد.

مشاوره رایگان خرید دستگاه ونتیلاتور فروشگاه آنلاین تنفسی

دستگاه ونتیلاتور Ventilator چیست؟

چندین سال پیش، تصور اینکه شخصی بتواند با استفاده از دستگاه کمک تنفسی ونتیلاتور Ventilator در منزل به زندگی خود ادامه دهد غیر ممکن بود. تصور می شد که افرادی به جز کادر درمان مهارت های لازم جهت استفاده از این دستگاه را ندارند. با گذشت زمان بیماران ضایعه نخاعی که مجبور به استفاده طولانی مدت از دستگاه ونتیلاتور بودند و از طرفی تمایلی به بستری دراز مدت در بیمارستان را نداشتند این طرز تفکر را (استفاده از ونتیلاتور در منزل) تغییر دادند. و این باعث شد که افراد خانواده این بیماران مجبور به آموزش استفاده صحیح از دستگاه ونتیلاتور ventilator در منزل شوند. اکثر مردم با کمی سعی و تمرین به راحتی می توانند یاد بگیرند که چگونه از بیمارانی که در منزل از دستگاه ونتیلاتور استفاده می کنند می شود مراقبت کرد.

ونتیلاتور

ﺗﻨﻔﺲ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ای ﮐﻪ ﺣﺠﻢ ﺳﯿﻨﻪ را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ و در ﭘﯽ آن ﻓﺸـﺎرﻫﺎی  ﻣﻨﻔـﯽ  و ﻣﺜﺒﺘـﯽ  را ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽ آورﻧﺪ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ رﺳﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ دﯾﮕﺮ، اﯾﻦ ﻓﺸﺎرﻫﺎی اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻮا را ﺑﻪ داﺧﻞ و ﺧﺎرج از ﺷﺸـﻬﺎ  اﻧﺘﻘﺎل ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ای ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا درﮔﯿﺮ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﯿﺸﻮد ﻋﻀﻠﻪ دﯾﺎﻓﺮاﮔﻢ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺑـﺎ ﺣﺮﮐـﺎت دﯾﺎﻓﺮاﮔﻢ و ﻋﻀﻼت ﺑﯿﻦ دﻧﺪه ای در ﻫﻨﮕﺎم دم ﻣﻨﺒﺴﻂ ﻣﯽ ﺷﻮد ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﻧﻘﺒﺎض دﯾﺎﻓﺮاﮔﻢ و ﻣﺴﻄﺢ ﺷﺪن آن در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻃﻮل ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ و اﻧﻘﺒﺎض ﻋﻀﻼت ﺑﯿﻦ دﻧﺪه ای، دﻧﺪه ﻫﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻻ و ﺑﯿـﺮون ﺣﺮﮐـﺖ  ﻣـﯽ دﻫﺪ و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﯾﮏ ﻓﺸﺎر ﻣﻨﻔﯽ در ﺳﯿﻨﻪ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽ آﯾﺪ. اﯾﻦ ﻓﺸﺎر ﻣﻨﻔـﯽ موجب ورود ﻫـﻮا  ﺑـﻪ  ﺷﺸـﻬﺎ  ﻣـﯽ ﺷـﻮد . در   ﻣﻘﺎﺑﻞ، ﺑﺎزدم در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﻨﻔﺲ آرام ﻋﻤﻠﯽ ﻏﯿﺮ ارادی  ( Passive ) است ﺑﺎ ﺷﻞ ﺷﺪن ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﻫﺎی درﮔﯿﺮ در ﻓـﺎز  دم اﻧـﺮژی اﻻﺳﺘﯿﮏ ذﺧﯿﺮه ﺷﺪه در ﺷﺶ و ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﺣﺠﻢ ﺳـﯿﻨﻪ  ﺷـﺪه  و ﻣﻮﺟـﺐ  ﺑﻮﺟـﻮد  آﻣـﺪن  ﯾـﮏ  ﻓﺸـﺎر  ﻣﺜﺒـﺖ  درﮐﯿﺴﻪ ﻫﺎی ﻫﻮاﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﯿﺮوی ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه ﻫﻮا را ﺑﻪ ﺧﺎرج ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻨﻔﺴﯽ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﯽ دﻫﺪ.

ﺗﻬﻮﯾﻪ مکانیکی Mechanical Ventilation

ﺗﻬﻮﯾﻪ یا Vent ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ورود و ﺧﺮوج آزادانه ﮔﺎز (ﻫوا) ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، در واقع ورود و خروج هوا به داخل ریه ها تهویه نامیده می شود.

ونتیلاتور Ventilator به دستگاهی اطلاق می گردد که موجب ورود هوا به داخل ریه ها شده و امکان خارج کردن آن را از ریه ها فراهم می سازد. ونتیلاتور کار تنفس را برای بیمارانی که به طور موقت یا دائم دچار مشکلات تنفسی هستند را انجام می دهد.

ﺑﻪ ﻫـﺮ روﺷـﯽ ﮐـﻪ اﻧﺠـﺎم ﺗﻬﻮﯾـﻪ ﺗﻮﺳـﻂ ﺗﺠﻬﯿـﺰات ﻣﮑـﺎﻧﯿﮑﯽ ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ یا تهویه مصنوعی اﻃﻼق ﻣﯽ ﮔﺮدد.

دستگاه تهویه مکانیکی، برای بیمارانی که قادر به برقراری تهویه کافی ریه ها و تبادلات گازی نمی باشند و یا نارسایی تنفس و یا بیماران تحت عمل جراحی(بیهوشی) می باشند، استفاده می شود.

 

 

هدف استفاده از دستگاه کمک تنفسی ونتیلاتور  Ventilator(ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ) چیست؟

ﻫﺪف اصلی استفاده از دستگاه کمک تنفسی ونتیلاتور ventilator (برقراری تهویه مصنوعی) درﻣﺎن ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی رﯾﻮی ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﻗﺮاری ﺗﻬﻮﯾﻪ مکانیکی و ﺣﻤﺎﯾﺖ از رﯾﻪ ﻫـﺎ ﺗـﺎ زﻣـﺎن رﻓـﻊ علت زمینه ساز، ﻧﯿﺎز ﻫﺎی ﺗﻬﻮﯾﻪ ای و اﮐﺴﯿﮋﻧﺎﺳﯿﻮن ﺑﯿﻤﺎر ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﺮدد. در واقع وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر ﺑﺎﻋـﺚ درﻣـﺎن ﺑﯿﻤـﺎری ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻤﺎر را زﻧـﺪه ﻧﮕـﻪ دارد ﺗـﺎ ﺑﯿﻤﺎری زﻣﯿﻨﻪ ای درﻣﺎن ﺷﻮد.  گروه پزشکی و کادر درمان همواره در تلاشند که اگر شرایط بیمار اجازه دهد هر چه زودتر بیمار را از دستگاه ونتیلاتور جدا کنند. ﺑﻌﻀﯽ از ﺑﯿﻤﺎران ﭼﻨـﺪ ﺳـﺎﻋﺖ ﺑﻌﻀـﯽ ﭼﻨـﺪ روز و ﮔﺮوﻫﯽ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎه دارﻧﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﺑﯿﻤﺎران ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﻧﯿـﺎز ﺑـﻪ دﺳـﺘﮕﺎه وﻧﺘﯿﻼﺗـﻮر دارﻧﺪ.

ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ اﻫﺪاف ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:

  1. ﺣﻔﻆ و ﺑﺮﻗﺮاری ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ آﻟﻮﺋﻮﻟﯽ ﺟﻬﺖ ﺟﺬب اﮐﺴﯿﮋن و دﻓﻊ  co2از بدن
  2. ﺗﺠﻮﯾﺰ اﮐﺴﯿﮋن ﺑﺎ ﻏﻠﻈﺖ مورد ﻧﯿﺎز ﺟﻬﺖ اﺻﻼح اﻧﻮاع ﻫﯿﭙﻮﮐﺴمی
  3. ﺗﺠﻮﯾﺰ ﮔﺎز ﻫﺎ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺠﻢ رﯾﻪ ﻫﺎ و ﮐﺎﻫﺶ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ آﺗﻠﮑﺘﺎزی
  4. اﻋﻤﺎل ﻓﺸﺎر ﻣﺜﺒﺖ در اﻧﺘﻬﺎی ﺑﺎزدم (PEEP) ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮ ﮔﯿﺮی از ﮐﻼﭘﺲ راﻫﻬﺎی ﻫﻮاﯾﯽ و ﺑﻬﺒﻮد اﮐﺴﯿﮋﻧﺎﺳﯿﻮن ﺑﯿﻤﺎر
  5. ﺑﺮﻗﺮاری و ﺣﻔﻆ ﺗﻨﻔﺲ ﺑﺎ ﻃﺮح ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﻨﺎسب
  6. ﺑﺮﻗﺮاری ﻣﺠﺪد ﺗﻨﻔﺲ در ﺑﯿﻤﺎران دﭼﺎر اﯾﺴﺖ ﺗﻨﻔﺲ ﯾﺎ ﺑﯿﻤﺎراﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻔﺲ ارادی آﻧﻬﺎ ﮐﺎراﯾﯽ ﻻزم ﺟﻬـﺖ ﺟـﺬب اﮐﺴـﯿﮋن یا دفع CO2 را ﻧﺪارند
  7. در ﻧﺎرﺳﺎﯾﯽ ﺣﺎد ﺗﻨﻔﺴﯽ ﺑﺎ ﻋﻼﯾم   Pa CO2 > 50 mhg  ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ H < 7/3 P
  8. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان درﻣﺎن ﮐﻤﮑﯽ در ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﻣﺰﻣﻦ اﻧﺴﺪادی
  9. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان درﻣﺎن ﮐﻤﮑﯽ در ﻣﻮاردی ﮐﻪ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪ و رﯾﻪ ﻫﺎ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ ﻧﻈﯿـﺮ ﺗﺮوﻣﺎﻫـﺎی وﺳـﯿﻊ وارده ﺑـﻪ ﺗﻮراﮐﺲ

ﻣﻮارداﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ:

  1. دﭘﺮﺳﯿﻮن ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﻨﻔﺴﯽ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﻣﺮﮐﺰی ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آﭘﻨﻪ ﻧﺎﺷـﯽ از ﻣﺼـﺮف داروﻫـﺎ و ﺿـﺎﯾﻌﺎت ﻣﻐـﺰی ﮐـﻪ ﮐـﻪ روی مراﮐﺰ ﺗﻨﻔﺴﯽ اﺛﺮ ﺗﻀﻌﯿﻔﯽ دارﻧد.
  2. ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر داﺧﻞ ﺟﻤﺠﻤﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ CO2
  3. درﻣﺎن ﻋﻼﻣﺘﯽ ﻫﯿﭙﻮﮐﺴﻤﯽ ﻣﻘﺎوم
  4. درﻣﺎن ﮐﻤﮑﯽ در ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﺣﺎد ﺗﻨﻔﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ ﺳﻄﺢ ﻣﻨﺎﺳﺐ PaO2  و Co2 Pa
  5. اﺧﺘﻼل در ﺣﺮﮐﺎت ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻓﻠﺞ ﯾﺎ ﺿﻌﻒ ﺷﺪﯾﺪ ﻋﻀﻼت ﺗﻨﻔﺴﯽ در ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎﯾﯽ مانند ﻣﯿﺎﺳـﺘﻨﯽ ﮔـﺮاو ،  ﮔﻠـﯿﻦ ﺑﺎره  ۶- Flail Chest ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﺣﺪاﻗﻞ دو دﻧﺪه از دو ﻧﺎحیه
  6. ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺟﺮاﺣﯽ ﻗﻠﺐ ﺑﺎز ﺑﻪ ﻣﺪت ۶ تا ۲۴ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﻫﯿﭙﻮﮐﺴﯽ و ﻫﯿﭙﺮﮐﺎﭘﻨﯽ

۱۰ مورد مراقبتی ضروری برای بیمارانی که با دستگاه تهویه مکانیکی (ونتیلاتور) نفس می کشند

به احتمال زیاد، در بسیاری از موارد، پرستاران از بیمارانی که با دستگاه تهویه مصنوعی نفس می کشند مراقبت می کنند. فرض کنید شما یکی از آن پرستارها هستید. برای برنامه ریزی شیفت خود نیاز به دانستن چه چیزی هایی دارید؟ کدام یک از پارامترهای ارزیابی بیمار مهم هستند؟ چه دستورالعمل های پزشکی (گایدلاین) را باید دنبال کنید؟ این مقاله ده مورد مهم در خصوص مراقبت های پرستاری برای این گونه بیماران را مورد بحث قرار می دهد.

تهویه مکانیکی (ونتیلاتور)

مورد مراقبتی ۱: بررسی ارتباطات

ارتباط بین ارائه دهندگان خدمات، باعث افزایش نتایج مطلوب می شود. برای بیماران با تهویه مکانیکی (بیمارانی که توسط دستگاه تنفس مصنوعی نفس می کشند)، ارائه دهندگان مراقبت ها می تواند شامل پزشکان مراقبت های اولیه، متخصصین ریه و پرستاران باشند.

جهت حصول اطمینان از ارتباطات اعضای دیگر تیم در مورد بیمار ، از اهداف درمان حین گرفتن گزارش برای بیمار خود آگاه باشید. چرا دستگاه تنفس مصنوعی به بیمار وصل شده است؟ برای بهبود اکسیژن رسانی؟ افزایش تهویه؟ برای آرام کردن؟ رفع خستگی عضلات تنفسی؟ چرا بیمار در بخش است؟ به این دلیل که وی دارای شرایطی است که قطع کردن تهویه مکانیکی باعث پیچیده تر شدن وضعیت او می شود؟ وضعیت احیای او چگونه است؟

برقراری ارتباط با بیمار نیز ضروری است. وسایل لازم برای نوشتن قلم و کاغذ را در اختیار او قرار دهید تا بتواند نیازهایش را بیان کند. از او سوالات ساده ای بپرسید به طوری که بتواند با حرکت سر جواب بله یا خیر  بدهد.

مورد مراقبتی ۲: تنظیمات و حالت های تهویه را بررسی کنید.

هنگامی که وارد اتاق بیمار می شوید، به علائم حیاتی توجه کنید، سطح اکسیژن (SPO2 ) را بررسی کنید، به صدای تنفس گوش دهید و تغییرات تنفس را نسبت به یافته های قبلی یادداشت کنید. همچنین سطح درد و اضطراب بیمار را ارزیابی کنید.

وضعیت بیمار را مطالعه و اطلاعات مربوط به تنظیمات دستگاه ونتیلاتور را بدست آورید. وضعیت و تنظیمات دستگاه ونتیلاتور فعلی را با تنظیماتی که در نسخه تجویز شده، مقایسه کنید. با آلارم ها (زنگ هشدار) دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) و اقداماتی که در هنگام به صدا در آمدن آلارمها و هشدارها باید انجام دهید، آشنا شوید. دستگاه ساکشن و آمبوبگ را در نزدیکی بیمار قرار دهید و طرز استفاده از آنها را بررسی کنید، مطمئن شوید که نحوه hyperventilate  و hyperoxygenate بیمار را می دانید.

تنظیمات و مدهای دستگاه تهویه مکانیکی (ونتیلاتور)

به طور کلی، دستگاه های ونتیلاتور، تنظیمات و پارامترهای خاصی را نشان می دهند. تنظیمات زیر را بررسی کنید:

  • سرعت و میزان تنفس، تعداد نفس های شمارش شده توسط دستگاه تهویه مکانیکی در هر دقیقه (Breaths Per Minute). تعداد نفس های بیمار را به صورت دستی نیز بشمارید، زیرا ممکن است تعداد تنفس فرد بالاتر از میزان قابل شمارش توسط دستگاه تهویه مکانکی باشد.
  • کسری اکسیژن دمی (FiO۲)، که بصورت درصد (هوای اتاق ۲۱ ٪ است) بیان می شود.
  • حجم جاری (TV یا VT )، حجم هوایی است که در هر دم وارد ریه ها شده و با میلی لیتر بیان می شود.
  • حداکثر فشار دمی (PIP)، فشار مورد نیاز برای انجام هر عمل تنفس است. PIP هدف زیر ۳۰ cmH2O است. PIP بالا می تواند نشان دهنده خمیده شدن لوله، نیاز به عمل ساکشن، برونش اسپاسم یا یک مشکل ریوی مانند ادم ریوی یا پنوموتوراکس باشد.

برای دانستن اینکه بیمار شما کدام مد تنفسی را دریافت می کند، خود دستگاه تهویه مکانیکی و یا پرونده بیمار را بررسی کنید. مد تنفسی به متغیرهای بیمار، که شامل نشانه های تهویه مکانیکی است بستگی دارد.

مدها شامل مواردی هستند که مقدار خاصی از حجم جاری TV را در زمان دم ارائه می دهند، مانند مد کنترل-کمکی (A / C) و مد تهویه اجباری متناوب هماهنگ (SIMV)؛ و آن هایی که سطح فشار از پیش تعیین شده را در طول دم ارائه می دهند، مانند مد تهویه با حمایت فشار (PSV) و تهویه فشار خروجی راه تنفسی. مد PSV به بیمارانی که تنفس خود بخودی دارند اجازه می دهد تا میزان حجم جاری TV مورد نیاز خود را در هر تنفس بگیرند. در مدهای A / C و تهویه دائم اجباری CMV، یک حجم جاری TV تنظیم می شود که در هر ریت تنفسی این حجم جاری به بیمار داده می شود. در مد SIMV حجم جاری را در یک میزان تعیین شده به بیمار تحویل می دهد، اما به بیماران اجازه می دهد تا تنفس خود را هماهنگ با ونتیلاتور انجام دهند.

بعضی از بیماران ممکن است درمان های کمکی مانند فشار مثبت انتهای بازدمی (PEEP) را دریافت کنند. با PEEP، مقدار کمی فشار مداوم (به طور کلی از ۵ تا ۱۰ cmH۲O ) به راه هوایی اضافه می شود تا اثربخشی درمان را افزایش دهد. در بسیاری از موارد، PEEP برای کاهش نیاز اکسیژن افزوده می شود. در نهایت، مطمئن شوید که مانیتور کاپنوگرافی، فشار جزئی دی اکسید کربن بازدمی (pCO۲) بیمار را ثبت می کند. کاپنوگرافی، که انعکاس دهنده تهویه است، می تواند حوادث تنفسی ناخواسته مانند ناهنجاری لوله نایی، هایپوونتیلاسیون، و مشکلات مدار ونتیلاتور (دستگاه تهویه) را تشخیص دهد. شکل موج کاپنوگرافی باید مربع باشد؛ به طور کلی، این مقدار باید در محدوده pCO۲ طبیعی ۳۵ تا ۴۵ میلی متر جیوه باشد. برای درک بهتر وضعیت تهویه بیمار، به جای تمرکز صرفا بر روی رویدادهای منفرد، روند شکل موج ها و مقادیر را بررسی کنید.

مورد مراقبتی ۳: ساکشن مناسب

بیمارانی که تحت تهویه مکانیکی با فشار مثبت قرار می گیرند، یک لوله تراکئوستومی، اندوترئکال یا نازوترئکال دارند. اغلب در ابتدا انتوبه می شوند اگر برای چندین روز یا چند هفته زیر دستگاه تهویه مکانیکی قرار گیرند، ممکن است تراکسوتومی انجام شود. تصمیم گیری ها برای انجام تراکسوتومی به خصوصیات بیمار بستگی دارد. همیشه در مورد زمان انجام تراکسوتومی بحث وجود دارد. به طور کلی، بیماران قبل از این که به بخش پزشکی – جراحی منتقل شوند، تحت عمل تراکستومی قرار می گیرند. اگر چه دستورالعمل های خاصی (گایدلاین) برای راه های هوایی وجود دارد، اما همیشه خط مشی و دستورالعمل امکانات خود را بررسی کنید. توصیه های عمومی ساکشن کردن عبارتند از:

  • فقط در صورت نیاز باید عمل ساکشن انجام شود نه بر اساس برنامه.
  • بیمار را قبل و بعد از عمل ساکشن برای جلوگیری از عدم افت اکسیژن، باید هایپر اکسیژن کرد.
  • به منظور افزایش خروج ترشحات، محلول نرمال سالین (محلول نمکی) را به لوله اندوترئکال تزریق نکنید.
  • محدود کردن فشار ساکشن به پایین ترین سطح مورد نیاز برای حذف ترشحات.
  • ساکشن باید در کوتاه ترین زمان ممکن رخ دهد.

اگر بیمار شما یک لوله اندوترئکال داشته باشد، بررسی کنید تا لوله در درون قسمت اصلی نایژه باشد و همچنین بررسی کنید تا لوله به طور غیر عادی خارج نشده باشد. عوارض دیگر لوله های تراکئوستومی شامل خارج شدن لوله، خونریزی و عفونت است. برای شناسایی این عوارض، محل قرار گرفتن لوله، صداهای تنفس، علائم حیاتی و روند PIP را ارزیابی کنید. برای کمک به ارزیابی و مدیریت عوارض لوله، با متخصص تنفسی مشورت کنید. اگر بیمار شما تراکئوستومی دارد، تمیز کردن معمول و مراقبت با توجه به روش ها و  امکانات در دسترس را انجام دهید.

مورد مراقبتی ۴: ارزیابی درد و نیازهای تسکین

حتی اگر بیمار نتواند به صورت شفاهی نیازهایش را بیان کند، شما باید میزان درد را با استفاده از یک مقیاس قابل اطمینان ارزیابی کنید. در نظر داشته باشید که تصدیق بیمار در مورد درد به معنای وجود درد است و باید درمان شود. دو مقیاسی که به شما کمک می کند سطح آرام بودن بیمار را بسنجید، مقیاس آرام بخشی تحریک پذیری ریچموند و مقیاس آرام بخشی رامزی است.

آیا باید از بیرون آوردن لوله تراشه در یک بیمار آشفته و مضطرب جلوگیری کرد؟ بهترین روش مقابله با پریشانی و اضطراب استفاده از روش های دارویی و غیر دارویی شامل برقراری ارتباط، لمس، حضور اعضای خانواده، موسیقی و حواس پرتی است.

مورد مراقبتی ۵: جلوگیری از عفونت

پنومونی مرتبط با دستگاه تهویه (VAP) یک عارضه عمده تهویه مکانیکی است. تحقیقات زیادی در مورد چگونگی جلوگیری از VAP انجام شده است. موسسه بهبود سلامت شامل اجزای زیر برای بهترین شیوه های پیشگیری از ” ” VAPاست:

  • اگر وضعیت بیمار اجازه می دهد، قسمت بالایی تخت را ۳۰ تا ۴۵ درجه بالا آورید. مراقبین بیماران تمایل به افزایش ارتفاع تخت دارند، بنابراین به جای تخمین زدن به چارچوب تخت نگاه کنید.
  • هر روز، مقدار استفاده از آرام بخش را کم کنید و آمادگی برای خارج کردن لوله را ارزیابی کنید، که این نیز توسط علائم حیاتی و مقادیر گاز خون شریانی در محدوده طبیعی و همچنین تنفس خودبخود بیمار مشخص می شود.
  • جهت پیشگیری از بیماری زخم معده، از یک مسدود کننده هیستامین-۲ مانند فاموتییدین استفاده کنید.
  • جهت پیشگیری از ترومبوز وریدی عمیق، از یک دستگاه فشرده سازی متناوب بهره ببرید.
  • برای مراقبت های دهانی از کلرهگزیدین به طور روزانه استفاده کنید.

سایر اقداماتی که باعث کاهش خطر VAP می شود عبارتند از: خارج کردن لوله بیمار در اسرع وقت، انجام تمرینات متناوب حرکتی و تغییر پوزیشن بیمار و قراردادن در حالتی که  مانع از دیستورفی یا ضعف عضلانی بیمار شود، در صورت امکان برای بهبود تبادل گاز و ارائه مناسب تغذیه برای جلوگیری از یک وضعیت کاتابولیک، بیمار را بنشانید. تحمل بیمار را زمانی که او فعالیتی انجام می دهد با بررسی نشانه های حیاتی، وضعیت اکسیژن، و درد و میزان تحریک پذیری ارزیابی کنید.

دور نگهداشتن داشتن باکتری از ترشحات دهانی نیز خطر VAP را کاهش می دهد. حداقل دو بار در روز دندان های بیمار را بشویید و هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار مرطوب کننده های دهانی را برای بیمار فراهم کنید.

مورد مراقبتی ۶: جلوگیری از بی ثباتی همودینامیک

هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار فشار خون بیمار را کنترل کنید، به ویژه پس از تنظیم یا تغییر تنظیمات دستگاه ونتیلاتور. دستگاه تهویه مکانیکی در زمان دم باعث ایجاد فشار داخل قفسه سینه می شود، که باعث فشار بر روی عروق خونی می شود و ممکن است جریان خون به قلب را کاهش دهد. در نتیجه فشار خون ممکن است کاهش یابد. برای حفظ ثبات همودینامیک، ممکن است لازم باشد مایعات  IVرا افزایش دهید یا دارویی مانند دوپامین یا نوراپی نفرین را طبق تجویز تزریق کنید.

سطح بالای فشار دمی با PSV و PEEP باعث افزایش خطر باروتروما و پنوموتوراکس می شود. برای تشخیص این عوارض، اغلب صداهای نفس و وضعیت اکسیژن را ارزیابی کنید. برای کمک به جلوگیری از این شرایط، از پایین ترین سطح فشار ونتیلاتور برای تنفس و آستانه تحمل استفاده کنید.

مورد مراقبتی ۷: مدیریت راه هوایی

کاف لوله اندوترئکال یا تراکئوستومی باعث انسداد مجرای هوایی می شود. تورم مناسب کاف باعث می شود که بیمار پارامترهای مناسب تهویه، مانند TV و اکسیژن را دریافت کند. قوانین بیمارستان را دنبال کنید، کاف را باد کنید و فشار مناسب تورم را با استفاده از روش نشتی حداقل یا حجم انسدادی کم اندازه گیری کنید. این روش ها باعث جلوگیری از تحریک تراشه (نایی) و آسیب ناشی از فشار بالای کاف می شود. همیشه آن ها را با یک پرستار با تجربه یا متخصص رسپیراتوری تمرین کنید. بدون استفاده از روش مناسب، هرگز هوا را به کاف اضافه نکنید.

هنگام انجام مراقبت های دهانی، ترشحات دهانی باید ساکشن شود و دندان ها، لثه ها و زبان را حداقل دو بار در روز با استفاده از یک مسواک نرم یا مسواک مخصوص بزرگسالان تمیز کنید. اگر بیمار نیاز به ساکشن مکرر داشته باشد، از دستگاه ساکشن خوب استفاده کنید. چنانچه لوله ها یا رابط های تراکئوستومی و دستگاه های محافظ لوله های اندوترئکال خیس یا شل شدند با کمک یک همکار با تجربه آنها را تعویض کنید. یک حرکت نادرست می تواند باعث بیرون آمدن اتفاقی لوله شود.

مورد مراقبتی ۸: رسیدگی کردن به نیازهای تغذیه ای بیمار

برای بدست آمدن نتایج مطلوب، این بیماران باید به خوبی تغذیه شوند. اما مانند هر بیمار دیگری که نمی توانند عمل بلع را به طور طبیعی انجام دهد، به یک مسیر تغذیه جایگزین نیاز است. ترجیحا، آن ها باید لوله های تغذیه ای را با تغذیه مایع و از طریق معده فراهم کنند. اگر این کار امکان پذیر نباشد، تیم مراقبت های درمانی، تغذیه تزریقی را اعمال خواهند کرد. بیماران با لوله های تراکئوستومی ممکن است قادر به بلعیدن غذا باشند. دستورالعمل های پزشک را دنبال و با پزشکان ریه و ENT مشورت کنید.

مورد مراقبتی ۹: دستگاه تنفسی بیمار را حذف کنید.

به محض این که علائم بیمار برای تهویه مکانیکی حل شد و او قادر به تنفس خودبخودی بیشتر گردید، تیم مراقبت های پزشکی دستگاه تهویه را حذف خواهند کرد. روش های برداشتن دستگاه تهویه ممکن است با توجه به امکانات و شرایط بیمار متفاوت باشد. اگر چه ممکن است از پروتکل هایی برای جدا کردن دستگاه تهویه استفاده شود، اما بهترین روش ها شامل کار گروهی، ارزیابی ثابت بودن پارامترهای بیمار و انجام تنظیمات بر اساس این تغییرات است.

برای بعضی از بیماران ممکن است هفته ها زمان و کمک لازم باشد تا بتوان لوله ها را خارج کرد، و در برخی دیگر اصلا نمی توان لوله ها را برداشت. فاکتورهایی که به آسان کردن عمل برداشتن لوله ها تاثیر می گذارند عبارتند از: فرآیندهای بیماری اصلی، مانند بیماری مزمن انسداد ریه و بیماری های عروقی محیطی، داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب و درد و وضعیت تغذیه ای.

مورد مراقبتی ۱۰: آموزش بیمار و خانواده

دیدن این که به یکی از عزیزانتان دستگاه تهویه مکانیکی وصل شده واقعا ترسناک است. برای کم کردن ناراحتی در بیمار و خانواده وی، به آن ها آموزش دهید که چرا تهویه مکانیکی مورد نیاز است و بر نتایج مثبت آن تأکید کنید. هر بار که وارد اتاق بیمار می شوید، توضیح دهید که چه کاری انجام می دهید. نیاز و دلیل ارزیابی های چندگانه و روش های متعدد مانند آزمایش های آزمایشگاهی و اشعه ایکس را توضیح دهید. نتایج و پیشرفت به سوی نتیجه مطلوب را برای بیمار و خانواده وی شرح دهید به طوری که آن ها بتوانند به طور فعال در طرح مراقبت شرکت کنند. مراقبت از بیمار در تهویه مکانیکی نیازمند کار گروهی، آگاهی از اهداف مراقبت و مداخلات مبتنی بر بهترین شیوه ها، شناخت نیازهای بیمار و پاسخ به درمان است. امروزه تهویه مکانیکی تبدیل به یک درمان متداول و عادی شده است و پرستاران هنگام مراقبت از بیماران با دستگاه تهویه، باید مطمئن، بی پروا و آگاه باشند.

مشاوره رایگان خرید دستگاه ونتیلاتور فروشگاه آنلاین تنفسی

آلارم ها  و هشدارهای دستگاه ونتیلاتور:

آلارمهای دستگاه ونتیلاتور به دو صورت دیداری روشن شدن چراغ اخطار و نمایش پیغام بر روی مانیتور دستگاه و شنیداری بصدا در آمدن سیگنالهای اخطار می باشد.

پیغام های شایع دستگاهای ونتیلاتورپرتابل یا خانگی به شرح زیر می باشند:

آلارم علت راه حل
Mains Disconnect
Keine Netzspannung
سیم برق قطع شده است سیم برق را دوباره وصل کنید
Ext. Battery Lost
Keine Batterie
سیم باتری خارجی قطع شده است.
این آلارم موقعی داده می شود که دستگاه ونتیلاتور به باتری خارجی وصل باشد.
سیم باتری خارجی را دوباره وصل کنید
Low battery
Batterie entladen
سطح شارژ باتری داخلی کم می باشد.
( کمتر از ۲۰ % )
دستگاه را سریعا به برق وصل کنید تا باتری داخلی شارژ گردد.
Empty Battery
Batterie leer
باتری داخلی دشارژ است.
( کمتر از ۵ % )
دستگاه را سریعا به برق وصل کنید تا باتری داخلی شارژ گردد.
Connect Circuit
Schlauchsystem anschließen
مدار تنفسی بیمار به دستگاه اشتباه وصل شده است.
مدار تنفسی از دستگاه جدا شده است.
مدار تنفسی را دوباره وصل کنید.
Change Circuit
Schlauch tauschen
مدار تنفسی اشتباهی انتخاب شده است مدار تنفسی صحیح را وصل کنید
Prox. P. Lost
Kein prox. Druck
سنسور فشار قطع شده است سنسور فشار را دوباره وصل کنید.
Low Pressure
Druck TIEF
مدار تنفسی جدا شده است.
مدار تنفسی اشتباه وصل شده است
مدار تنفسی را دوباره متصل کنید
High Pressure
Druck HOCH
یکی از اجزای مدار تنفسی مسدود شده است بیمار را ساکشن کنید.
مدار تنفسی را چک کنید در صورت خمیدگی آن را صاف کنید.
Low Vti or Low Vte
Vti TIEF oder Vte
حجم کم دم و بازدم مدار تنفسی را چک کنید
High Vti
Vti HOCH
حجم بالای دم مدار تنفسی را چک کنید و مطمئن باشید که نشتی ندارد
Tech [n] هشدار فنی
شماره قید شده نوع هشدار را مشخص می کند
با واحد پشتیبانی تماس بگیرید
Turbine توربوفن دستگاه از کار افتاده است با واحد پشتیبانی تماس بگیرید
Temp Out Of
Range
Batt temp beachten
دمای باتری داخلی یا بسیار زیاد است یا بسیار کم می باشد با واحد پشتیبانی تماس بگیرید
Check Date & Time
Datum & Zeit prüfen
سطح شارژ باتری بکاپ ( باتری حافظه ) پایین می باشد دستگاه را سریعا به برق وصل کنید تا باتری بکاپ شارژ گردد.

مشاوره تخصصی رایگان :  بدلیل تنوع مدل های مختلف در دستگاه های کمک تنفسی و همچنین لزوم دستور مستقیم پزشک برای تنظیمات ، از دستکاری و تغییرات غیرتخصصی دستگاه خود اجتناب فرمائید. اگر چنانچه در این زمینه نیاز به مشاوره تخصصی و راهنمایی رایگان دارید لطفا شماره تماس خود را در فرم ذیل وارد نمایید تا همکاران ما در واحد پشتیبانی در اسرع وقت با شما در تماس باشند.

۰۹۱۴۳۱۳۷۷۷۱ | ۰۴۱۳۳۳۷۹۹۳۴

شماره تماس


بنیان طب جراح

        شرکت بنیان طب جراح