مد ها یا طرح های تهویه ای – قسمت چهارم

مد تهویه اجباری متناوب هماهنگ شده SIMV

(Synchronized Intermittent Mandatory Ventilation)

این مد تهویه ای را میتوان به عنوان ترکیبی از تهویه ارادی و تهویه کمکی (آسیسته) در نظر گرفت .در این مد، ونتیلاتور در فواصل از پیش تنظیم شده به کوشش تنفسی بیمار حساس (sensitized) شده و به این کوشش، به صورت تحویل یک تنفس کمکی مکانیکی پاسخ میدهد. در فواصل این سیکلهای کمکی، بیمار به طور ارادی با تعداد و حجم انتخابی خود، تنفس میکند و ونتیلاتور، کمکی به این تنفس های ارادی نمیکند و تنها گاز مرطوب را با درصد مشخص اکسیژن، در اختیار تنفس ارادی بیمار قرار میدهد. حجم تنفس ارادی بستگی به کوشش تنفسی ایجاد شده توسط بیمار دارد. به عنوان مثال اگر تعداد ۶SIMV  بار در دقیقه تنظیم شود، ونتیلاتور به بیمار اجازه میدهد که به طور ارادی تنفس نموده و هر ۱۰ ثانیه منتظر اولین کوشش دمی بیمار می ماند، زمانی که کوشش تنفسی توسط بیمار صورت گرفت، همزمان ونتیلاتور نیز یک تنفس کمکی (اجباری) با حجم از پیش تنظیم شده تحت فشار مثبت همزمان با شروع دم به ریه ها تحویل میدهد. به عبارت ساده تر، دستگاه در هر مقطع ۱۰ ثانیه ای به اولین دم بیمار پاسخ حجمی می دهد، سپس تا ۱۰ ثانیه غیر فعال باقی میماند و این سیکلهای اجباری منطبق با دم تکرار میگردد. تفاوت SIMV با IMV در اینست که برخلاف IMV که میتواند در هر قسمتی از سيكل تنفس ارادی تحویل گردد، ونتیلاتور در فواصل ثابت، تنفس اجباری را تنها زمانی ارائه می دهد که کوشش دمی بیمار را حس نماید. به عبارت دیگر در SIMV از طریق مانیتورینگ تنفس ارادی و کوشش دمی ارادی بیمار توسط ونتیلاتور، تنفس اجباری به صورت هماهنگ با کوشش دمی بیمار صورت میگیرد. فرق SIMV با مد کنتروله کمکی (ACV) در حجم جاری تنفسهای ایجاد شده توسط بیمار است. تنفسهای ایجاد شده در بیمار در مد کنتروله کمکی موجب دریافت حجم از پیش تنظیم شده با هر کوشش تنفسی میشود. در حالی که در SIMV ، حجم جاری تنفسهای اردی متغیر بوده، بستگی به کوشش تنفسی و خصوصیات ریه بیمار دارد. اکثر ونتیلاتورهای جدید به نحوی برنامه ریزی شده اند که اگر در مد SIMV ، برحسب اتفاق تنفس ارادی بیمار به طور کامل قطع شود، دستگاه به طور خودکار به مد IMV رفته و تنفس کنتروله به بیمار میدهد. تعداد تنفس کنتروله در این حالت بستگی به تعداد تنفس تنظیمی در مد SIMV دارد که مقدار آن از حاصل تقسیم ۶۰ ثانیه بر تعداد SIMV تنظیمی به دست می آید. برای مثال اگر تعداد SIMV ۶ بار در دقیقه باشد و تنفس ارادی قطع شود، پس از تغییر خودکار مد SIMV به IMV، تعداد تنفس ارائه شده توسط دستگاه برابر با ۶۰ ثانیه تقسیم بر ۶ خواهد بود، یعنی ۱۰ تنفس اجباری با حجم تنظیمی بر روی دستگاه، به ریه ها تحویل میگردد، در صورت برگشت مجدد تنفس ارادی بیمار، به طور خودکار مد دستگاه مجدداً بهSIMV تغییر خواهد کرد.