پاراسومنیا (Parasomnias) یا اختلالات خواب

اختلالات خواب و انواع آن

پاراسومنیا یا اختلالات خواب مجموعه ای از اختلالات خواب است که شامل کابوس شبانه ، وحشت شبانه ، راه رفتن در خواب ، آزارهای سردرگمی و دندان قروچه، فلج خواب و … است.

Parasomnias

are disruptive sleep disorders that can occur during arousals from REM sleep or partial arousals from non-REM sleep. Parasomnias includenightmares, night terrors, sleepwalking, confusional arousals, and many others.

شما می توانید این مقاله را نیز مطالعه کنید : پاراسومنیاها ( دکتر فرهاد قلعه بندی )

کابوس شبانه:

کابوس ها حوادث زنده شب هستند که می توانند باعث احساس ترس، وحشت یا اضطراب شوند. معمولا فرد مبتلا به کابوس ناگهان از خواب REM بیدار می شود و قادر به توصیف محتوای رویای مفصل است. بازگشت به خواب معمولا مشکل است. کابوس ها می توانند توسط بسیاری از عوامل، از جمله بیماری، اضطراب، از دست دادن یکی از عزیزان یا واکنش منفی به دارو، ایجاد شوند. در صورتی که کابوس بیش از یک بار در هفته اتفاق افتد یا کابوس ها از یک خواب خوب برای مدت طولانی جلوگیری می کند، با دکتر روانپزشک مشورت کنید.

Nightmares

Nightmares are vivid nighttime events that can cause feelings of fear, terror, and/or anxiety. Usually, the person having a nightmare is abruptly awakened from REM sleep and is able to describe detailed dream content. Returning to sleep is usually difficult. Nightmares can be caused by many factors, including illness, anxiety, the loss of a loved one, or negative reactions to a medication. Call your doctor if nightmares occur more than once a week or if nightmares prevent you from getting a good night’s sleep for a prolonged period of time.

وحشت شبانه:

فردی که یک وحشت شبانه را تجربه می کند، به طور ناگهانی از خواب در یک حالت وحشتناک بیدار می شود، اما گیج و ناتوان است. آنها به صدا پاسخ نمی دهند و به طور کامل بیدار می‌ابشوند. وحشت شبانه حدود ۱۵ دقیقه طول می کشد، بعد از آن فرد دراز می کشد و به نظر می رسد که به خواب می رود. افرادی که دچار وحشت شبانه هستند (گاهی اوقات به نام وحشت در خواب نیز می گویند) معمولا رویدادها را صبح روز بعد به یاد نمی آورند. وحشت های شب شبیه به کابوس هستند، اما معمولا در طول خواب عمیق رخ می دهند.
افرادی که ‌حشت خواب را تجربه می کنند ممکن است به علت حرکات اندام ها به خود و دیگران آسیب برسانند. وحشت شبانه اغلب در کودکان بین ۳ تا ۸ ساله، نسبتا رایج است. کودکان مبتلا به وحشت خواب اغلب در خواب صحبت می کنند یا راه می روند. شدت تنش عاطفی یا مصرف الکل می تواند بروز وحشت شبانه در میان بزرگسالان را افزایش دهد.

Night Terrors

A person experiencing a night terror abruptly awakes from sleep in a terrified state, but is confused and unable to communicate. They do not respond to voices and are difficult to fully awaken. Night terrors last about 15 minutes, after which time the person usually lies down and appears to fall back asleep. People who have night terrors (sometimes called sleep terrors) usually don’t remember the events the next morning. Night terrors are similar to nightmares, but usually occur during deep sleep

راه رفتن در خواب:

راه رفتن در خواب هنگامی رخ می دهد که فرد به نظر بیدار و در حال حرکت است، اما در واقع خواب است. او هیچ خاطره ای از این قسمت ندارد. راه رفتن در خواب اغلب در طول خواب غیر REM عمیق (مرحله ۳ و ۴ خواب) در اوایل شب رخ می دهد، همچنین می تواند در خواب REM در صبح زود نیز رخ دهد. این اختلال بیشتر در کودکان بین ۵ تا ۱۲ سال دیده می شود؛ با این حال، راه رفتن در خواب ممکن است در میان بچه های کوچکتر، بزرگسالان و سالمندان دیده شود.

به نظر می رسد راه رفتن در خواب به صورت ارثی و در خانواده ها دیده می شود. بر خلاف آنچه که بسیاری از مردم تصور می کنند، بیدار کردن کسی که در خواب در حال راه رفتن است، خطرناک نیست و فرد به محض بیدار شدن ممکن است به مدت کوتاهی گیج بوده و نسبت به اطراف آگاه نباشد. اگر چه بیدار شدن از خواب در فردی که در خواب راه می رود خطرناک نیست، اما راه رفتن به خودی خود می تواند خطرناک باشد، زیرا فرد از محیط اطراف خود بی اطلاع است و می تواند به اشیاء بخورد یا سقوط کند. در اکثر کودکان اختلال راه رفتن در خواب، با ورود به سن نوجوانی متوقف می شود.

Sleepwalking

Sleepwalking occurs when a person appears to be awake and moving around, but is actually asleep. He or she has no memory of the episode. Sleepwalking most often occurs during deep non-REM sleep (stages 3 and 4 sleep) early in the night and it can occur during REM sleep in the early morning. This disorder is most commonly seen in children between ages 5 and 12; however, sleepwalking can occur among younger children, adults, and seniors.

Sleepwalking appears to run in families. Contrary to what many people believe, it is not dangerous to wake a person who is sleepwalking. The sleepwalker simply may be confused or disoriented for a short time upon awakening. Although waking a sleepwalker is not dangerous, sleepwalking itself can be dangerous, because the person is unaware of his or her surroundings and can bump into objects or fall down. In most children, it tends to stop as they enter the teen years

سردرگمی آزاردهنده:

معمولا زمانی رخ می دهد که فرد از خواب عمیق در طول قسمت اول شب بیدار شود. این اختلال، که همچنین به عنوان مستی خواب نیز شناخته می شود، شامل کندی بیش از حد بعد از بیداری است. این افراد، به آرامی به دستورات واکنش نشان می دهند و ممکن است سوالاتی را که از آنها پرسیده می شود را به سختی درک کنند. همچنین این افرادی اغلب حافظه کوتاه مدت شان دچار اشکال می شود، آنها در روز بعد حافظه ای از آن سردرگمی آزار دهنده ندارند.

Confusional arousals

Confusional arousals usually occur when a person is awakened from a deep sleep during the first part of the night. This disorder, which also is known as excessive sleep inertia or sleep drunkenness, involves an exaggerated slowness upon awakening. People experiencing confusional arousals react slowly to commands and may have trouble understanding questions that they are asked. In addition, people with confusional arousal often have problems with short-term memory; they have no memory of the arousal the following day

حرف زدن در خواب:

صحبت کردن در خواب یک اختلال انتقال خواب و بیداری است. اگر چه معمولا بی ضرر است، اما حرف زدن در خواب می تواند باعث نگرانی همسران یا اعضای خانواده شود که آن را می بینند. حرف زدن در طول خواب اتفاق می افتد می تواند مختصر و شامل صداهای ساده باشد، یا اینکه سخنان طولانی باشد. فردی که در طول خواب صحبت می کند به طور معمول نمی تواند این کار خود را به یاد بیاورد. صحبت کردن در خواب می تواند ناشی از عوامل خارجی، از جمله تب، استرس عاطفی، و یا دیگر اختلالات خواب نیز باشد.

Sleep Talking

Sleep talking is a sleep-wake transition disorder. Although it usually is harmless, sleep talking can be disturbing to sleep partners or family members who witness it. Talk that occurs during sleep can be brief and involve simple sounds, or it can involve long speeches by the sleeper. A person who talks during sleep typically has no recollection of the actions. Sleep talking can be caused by external factors, including fever, emotional stress, or other sleep disorders

فلج خواب:

افراد مبتلا به فلج خواب قادر به حرکت دادن بدن یا اندام خود در هنگام خواب یا حتی در هنگام بیدار شدن نیستند. قسمتهای کوتاهی از فلج عضله اسکلتی جزئی یا کامل می تواند در طول فلج خواب رخ دهد. فلج خواب به صورت ارثی و در افراد خانواده ها نیز ممکن است دیده شود با این وجود علت فلج خواب شناخته نشده است. این اختلال خطرناک نیست، اما افراد مبتلا به فلج خواب اغلب بیمناک هستند، زیرا آنها نمی دانند که چه اتفاقی می افتد. یک قسمت از فلج خواب اغلب با صدای یا لمس خاتمه می یابد. در عرض چند دقیقه، فرد مبتلا به فلج خواب قادر به حرکت دوباره است. این اختلال ممکن است فقط یک بار در طول زندگی شما رخ دهد یا اینکه بارها تکراری شود.

Sleep Paralysis

People with sleep paralysis are not able to move their body or limbs either when falling asleep or waking up. Brief episodes of partial or complete skeletal muscle paralysis can occur during sleep paralysis. Sleep paralysis can run in families, but the cause of sleep paralysis is not known. This disorder is not harmful, but people experiencing sleep paralysis often are fearful, because they do not know what is happening. An episode of sleep paralysis often is terminated by sound or touch. Within minutes, the person with sleep paralysis is able to move again. It may occur only once in your lifetime or can be a recurring phenomenon

بروکسیسم شبانه(دندان قروچه):

بروکسیسم شبانه یا دندان قروچه شامل ساییدن دندان ها به هم به صورت خواسته یا ناخواسته در طول خواب است. دندان قروچه ممکن است همراه با سایر اختلالات خواب رخ دهد. بروکسیسم شبانه ممکن است منجر به درد فک، درد گوش، آسیب به عضلات فک، سایش غیر طبیعی و آسیب به دندان ها شود. برکسیسم می تواند خفیف یا شدید باشد و آسیب دندانی ایجاد کند. در بعضی موارد، با استفاده از یک محافظ دهان می توان از سایش دندان جلوگیری کرد. محافظ دهان، که توسط یک دندانپزشک تجویز می شود، می تواند بر روی دندان قرار بگیرد تا مانع از ساییدن آنها در برابر یکدیگر شود.

(Sleep Bruxism (Teeth Grinding

Sleep bruxism — or teeth grinding — involves the involuntary, unconscious, excessive grinding or clenching of teeth during sleep. It may occur along with other sleep disorders. Sleep bruxism may lead to problems, including abnormal wear of the teeth and jaw muscle discomfort. The severity of bruxism can range from mild to severe enough to cause dental injury. In some cases, grinding can be prevented with the use of a mouth guard. The mouth guard, supplied by a dentist, can fit over the teeth to prevent them from grinding against each other

شب ادراری:

در این وضعیت، فرد قادر به حفظ کنترل ادرار در خواب نیست. دو نوع بی اختیاری ادرار وجود دارد – اولیه و ثانویه. در نوع اولیه، فرد قادر به کنترل ادرار از دوران کودکی نداشته است. به نظر میرسد شب ادراری اولیه ارثی بوده و‌در افرادخانواده نیز ممکن است دیده شود. کودکانی که والدین یا خواهر و برادران آن نیز شب ادراری داشته اند بیش تر از دیگران احتمال دارد که دچار شب ادراری شوند.در بی اختیاری ثانویه، تا قبل ازاین قادر به کنترل ادراری بوده است، اما به دلایل مختلفی دچار بی اختیاری شده است. بی اختیاری ثانویه به دنبال بیماری هایی مانند دیابت، عفونت های دستگاه ادراری، و آپنه خواب یا اختلالات روانی ایجاد شود. بعضی از روش هایی درمان شب ادراری عبارتند از اصلاح رفتار، دستگاه های هشدار دهنده و داروها.

(Sleep Enuresis (Bedwetting

In this condition, the affected person is unable to maintain urinary control when asleep. There are two kinds of enuresis — primary and secondary. In primary enuresis, a person has been unable to have urinary control from infancy onward. Primary bedwetting appears to run in families. Children are more likely to have it if their parents or siblings had it as children. In secondary enuresis, a person has a relapse after previously having been able to have urinary control. Enuresis can be caused by medical conditions (for example, diabetes, urinary tract infections, and sleep apnea) or by psychiatric disorders. Some treatments for bedwetting include behavior modification, alarm devices, and medications.

***       گردآوری و تایپینگ توسط شرکت بنیان طب جراح       ***